Werk volgens planning

Dankbaar constateer ik dat het programma van deze LITINDO-reis tot nu toe precies volgens schema kon worden uitgevoerd. De eerste weken in Jakarta en op Bali verliepen al zoals gepland (zie eerdere blogs). Maar ook het hoofddoel van de reis werd gerealiseerd en zelfs meer dan dat: een serie miniseminars voor kerkleiders van de GGRI op Papua (GGRI-P) over het onderwerp 'Gods voorzienigheid tegenover de stamgodsdienst'. Miniseminar was soms wel een wat te groot woord, maar wat mij betreft valt elk serieus gesprek over het seminar-onderwerp er ook onder. Oorspronkelijk was het mijn bedoeling om - net als in vroegere jaren - een (groot) seminar van een dag of tien te organiseren voor alle predikanten en evangelisten van de GGRI-P, in nauwe samenwerking met IRTT. Toen dat om bepaalde redenen niet mogelijk bleek, wijzigde ik mijn plannen. Ik kon mijn doel, het uittesten van al geschreven lesmateriaal en het verzamelen van adatmateriaal, wellicht ook bereiken door op verschillende plaatsen miniseminars te geven van één of twee dagen, of anders door alleen een gesprek erover. Toen ik op Papua aankwam, twijfelde ik er even aan of er ook van díe plannen wel iets terecht zou komen. Er bleek weinig tot niets voorbereid te zijn. De een was ziek en de ander wist van niets. Maar ik werd beschaamd. In ruim drie weken werd op vijf plaatsen een bijeenkomst gehouden - hier van enkele uren, daar van een paar dagen - waarop het onderwerp besproken werd, namelijk bij de GGRI-P in Waena/Sentani (aan de Noordkust), Merauke (aan de Zuidkust), Kouh, Tanah Merah en Boma. En meer dan dat! In Tanah Merah ging 'toevallig' (!) de preek van ds Ignatius Amotey over 'ons' onderwerp. En ook met SETIA-mensen in Koya Timur (Noordkust), Merauke en Tanah Merah werd het onderwerp besproken.

 

Deze keer hoefde ik de klus niet in mijn eentje te klaren. Mijn Indonesische collega Marianus Waang was mijn maatje. Hij is door LITINDO ingeschakeld bij de realisering van het dogmatiekproject: een boek waarin de leer van de bijbel wordt uitgelegd, gericht op de Indonesische context. Om het wat moeilijker te zeggen: een gereformeerde contextuele dogmatiek. Het is vooral Marianus' taak om te zorgen voor de indonesianisering van het geheel. Hij is daarvan de coordinator. Het was voor hem de eerste keer dat hij op Papua kwam en kennismaakte met de GGRI-P. Ik kan zeggen dat we samen een hecht koppel vormden. We hebben alles samen gedaan. Ik heb van zijn aanwezigheid en kameraadschap genoten en ik heb diepe waardering gekregen voor zijn kennis, zijn inzicht, zijn wijsheid en vooral zijn rustige en geduldige manier van omgaan met de mensen. Hij weet de mensen te overtuigen. Natuurlijk gingen de gesprekken niet alleen over het seminar-onderwerp, maar ook over de kerkelijke situatie van de GGRI-P en over de verhouding cq samenwerking tussen de GGRI-P en SETIA. Op persoonlijke titel - dat hebben we goed duidelijk gemaakt - hebben we desgevraagd onze mening geuit en advies gegeven.

 

Ons programma kon volgens plan worden uitgevoerd. We waren gezond. Het weer was goed voor de vluchten in het binnenland. De MAF heeft aan onze verzoeken kunnen voldoen. Wie met geloofsogen kijkt, ziet in al deze dingen de hand van God. Door zijn voorzienigheid kon het allemaal gebeuren. Hij zorgt ook voor de GGRI-P. Voor SETIA. En voor Papua. Die zorg hebben ze hard nodig. 

 

In volgende blogs hoop ik een terugblik te geven op ons werk voor LITINDO tijdens ons verblijf op Papua.